Κλείσιμο διαφήμισης

Η Apple έφτιαξε ένα μαστίγιο για τον εαυτό της. Συχνά υποτιμάται από τους χρήστες για την προσθήκη νέων χαρακτηριστικών, αλλά συχνά με σφάλματα. Αντίθετα, όταν μια εταιρεία αποφασίζει να αφιερώσει όλο τον χρόνο της στο «σιδέρωμα» του συστήματος και τη βελτιστοποίησή του, επικρίνεται και πάλι για την έλλειψη καινοτομιών.

Εξάλλου, το ίδιο συνέβη και στην περίπτωση του iOS 12. Μια ομάδα χρηστών το επαίνεσε γιατί το σύστημα ήταν πραγματικά σταθερό, γρήγορο και κυρίως χωρίς μεγάλα σφάλματα. Αλλά η δεύτερη ομάδα χρηστών παραπονέθηκε ότι οι δώδεκα βασικά δεν φέρνουν νέες λειτουργίες και δεν προωθούν περαιτέρω το σύστημα.

Με το iOS 13, μέχρι στιγμής βιώνουμε την αντίθετη κατάσταση. Υπάρχουν αρκετά νέα, αλλά δεν λειτουργούν πάντα όπως θα έπρεπε. Η Apple έχει ήδη κυκλοφορήσει πλήρης σειρά ενημερώσεων ενημέρωσης κώδικα και ακόμα δεν έχει γίνει με τον συντονισμό. Στη γωνία βρίσκεται το iOS 13.2 με λειτουργία Deep Fusion, η οποία βρίσκεται ήδη στην τέταρτη έκδοση beta.

μου λείπει δεν διέρρευσε ούτε το λειτουργικό σύστημα macOS Catalina, αν και δεν έφερε πάρα πολλές ουσιαστικές καινοτομίες. Ωστόσο, οι χρήστες εξακολουθούν να αναφέρουν ορισμένα προβλήματα που περιπλέκουν την καθημερινή τους εργασία, είτε πρόκειται για σφάλματα απευθείας στο σύστημα είτε για προβλήματα με προγράμματα οδήγησης ή λογισμικό. Και αυτό για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι τα γενικά μέρη της εγκατάστασης των χρηστών πάγωσαν στην οθόνη ρυθμίσεων.

Όλα αυτά δίνουν την εντύπωση ότι η Apple δεν είναι σε θέση να κυκλοφορήσει μια έκδοση του λογισμικού χωρίς προβλήματα.

Ο David Shayer v. προσπαθεί να εξηγήσει την κατάσταση συνεισφορά στο TidBITS. Ο Shayer εργάστηκε στην Apple για περισσότερα από 18 χρόνια ως προγραμματιστής σε πολλά έργα. Γνωρίζει λοιπόν από πρώτο χέρι πώς πάει η ανάπτυξη λογισμικού της εταιρείας και πού συνέβη το λάθος.

iOS 13 Craig Federighi WWDC

Τα παλιά σφάλματα συστήματος δεν επιλύονται

Η Apple έχει το δικό της σύστημα αξιολόγησης αναφορών σφαλμάτων. Τα πάντα υπόκεινται σε ιεράρχηση, όπου τα νεότερα σφάλματα έχουν προτεραιότητα έναντι των παλαιότερων.

Όταν ένας προγραμματιστής σπάσει κατά λάθος κάποια λειτουργικότητα, το ονομάζουμε παλινδρόμηση. Αναμένεται να τα φτιάξει όλα.

Μόλις αναφέρετε ένα σφάλμα, θα αξιολογηθεί από έναν μηχανικό QA. Εάν διαπιστώσει ότι το σφάλμα έχει ήδη εμφανιστεί σε προηγούμενες εκδόσεις του λογισμικού, το επισημαίνει ως "μη παλινδρομικό". Από τον ορισμό προκύπτει ότι δεν πρόκειται για νέο αλλά για παλιό σφάλμα. Η πιθανότητα να το φτιάξει κάποιος είναι μικρή.

Δεν λέω ότι έτσι λειτουργούν όλες οι ομάδες. Αλλά οι περισσότεροι το έκαναν και με τρέλανε. Μία ομάδα έφτιαξε ακόμη και μπλουζάκια που έγραφαν "non-regressive". Εάν το σφάλμα δεν είναι οπισθοδρομικό, δεν χρειάζεται να το διορθώσουν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, για παράδειγμα, ένα σφάλμα κατά τη μεταφόρτωση φωτογραφιών στο iCloud ή ένα σφάλμα με το συγχρονισμό επαφών ενδέχεται να μην διορθωθεί ποτέ.

Ένα από τα συχνά σφάλματα στο macOS Catalina όταν παγώνει η εξωτερική κάρτα βίντεο:

Ένα από τα συχνά σφάλματα στο macOS Catalina όταν παγώνει η εξωτερική κάρτα γραφικών

Ο Shyer απορρίπτει επίσης τον ισχυρισμό ότι το λογισμικό ήταν κάποτε καλύτερο. Η Apple έχει πολύ περισσότερους πελάτες σήμερα από ό,τι στο παρελθόν, επομένως το λογισμικό ελέγχεται περισσότερο. Επιπλέον, όλα είναι πολύ πιο εξελιγμένα. Με άλλα λόγια, έχουν περάσει οι μέρες που κυκλοφόρησε μια ενημέρωση του OS X για μια μικρή ομάδα χρηστών. Σήμερα, το σύστημα φτάνει σε εκατομμύρια συσκευές ταυτόχρονα μετά την κυκλοφορία μιας ενημέρωσης.

Τα σύγχρονα λειτουργικά συστήματα της Apple διαθέτουν εκατομμύρια γραμμές κώδικα. Το Mac, το iPhone, το iPad, το ρολόι, τα AirPods και το HomePod επικοινωνούν συνεχώς μεταξύ τους και το iCloud. Οι εφαρμογές λειτουργούν σε νήματα και επικοινωνούν μέσω του (ατελούς) Διαδικτύου. 

Στη συνέχεια, ο Shayer προσθέτει ότι η δοκιμή τέτοιων πολύπλοκων συστημάτων είναι μια τεράστια πρόκληση που απαιτεί πολλούς πόρους. Και ακόμα και τότε, δεν χρειάζεται πάντα να βγαίνει καλά, κάτι που ήδη είδαμε φέτος.

.